Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

Έλα, τέλειωνε! Μέρος 3ο και δόξα τω Θεώ τελευταίο

Profile των bloggers
Για την ενασχόληση με το blogging δεν αρκεί να διαθέτεις τα τεχνολογικά μέσα αλλά απαιτεί και μια ψηφιακή κουλτούρα άρα εκ των πραγμάτων απαιτεί τουλάχιστον ένα μέσο προς υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και επίσης απαιτεί χρόνο. Επίσης αν κάποιος κάνει ένα μικρό surf στα ελληνικά blogs σπάνια θα βρει ορθογραφικά ή χοντρά συντακτικά λάθη. Συνήθως θα βρει ανθρώπους με κοινωνικές, περιβαλλοντικές, πολιτιστικές και πολιτικές ευαισθησίες.
3ο ερώτημα για τη κουβέντα μας
Ποιοι λοιπόν είναι αυτοί οι καινούργιοι άγνωστοι? Σε ποιο κοινό κοινωνικό, πνευματικό, ιδεολογικό χώρο κινούνται και συνυπάρχουν. Πέρα από την έφεση τους στις νέες τεχνολογίες και μια διαφαινόμενη ανάγκη για περιορισμένη ή άλλου τύπου επικοινωνία ποια είναι η άλλη κοινή τους συνισταμένη?
Αυτή η ημι-επώνυμη επικοινωνία έχει συναισθηματικό κόστος?


Σκιαγραφώντας τις αιτίες
Αν δεχτούμε ως υπόθεση εργασίας ότι τα ΜΜΕ απεικονίζουν την κοινωνία της εποχής μας, παρατηρούμε μια έντονη ανάγκη των ανθρώπων για δημοσιότητα. Ακόμα και αυτοί που χλευάζουν το πεντάλεπτο της δημοσιότητας που τους αναλογεί, την επιδιώκουν. Βλέπουμε πολιτικούς να αναλώνουν την ιδεολογία τους σε χαριτωμένα ευφυολογήματα που απλά θα τα παίξει η τηλεόραση, βλέπουμε καλλιτέχνες να στήνουν την καριέρα τους πάνω σε εκδηλώσεις που αποσπάσματα τους θα παίξει η τηλεόραση ή φωτογραφίες που θα δημοσιευτούν στον τύπο, βλέπουμε ανθρώπινα κουρέλια να διαχειρίζονται τη προσωπική μιζέρια τους σε τηλεοπτικές εκπομπές.
Οι άνθρωποι άρχισαν πια να κατηγοριοποιούνται σε «επώνυμους» και «ανώνυμους».Και οι επώνυμοι δεν κρίνονται από το έργο, τη σκέψη, τη ζωή τους αλλά από το πόσο χρόνο θα τους διαθέσουν τα μέσα.
4ο ερώτημα για τη κουβέντα μας
Οι ανώνυμοι bloggers επιζητούν την αναγνωρισιμότητα μέσα από τα blogs τους? Προσπαθούν να κατακτήσουν ένα επίπεδο δημοσιότητας, πιο ελιτίστικο βέβαια από αυτό που μπορεί να τους προσφέρουν τα χαμηλής ποιότητας ΜΜΕ?
Όπως τα ΜΜΕ κυνηγούν τηλεθεάσεις και κυκλοφορίες. υπάρχει κίνδυνος τα blogs να μπούν σε λογικές δημοφιλίας και μετρήσεων επισκεψιμότητας?


Ο κινηματικός χαρακτήρας του blogging
Η πολιτική συγκρότηση είναι μια διαδικασία που μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την ανάπτυξη μαζικών κινημάτων. Δεν είναι μια διαδικασία παραγωγής πολιτικών θέσεων που απευθύνονται με γενικό τρόπο στην κοινωνία με την μορφή ηθικών εκκλήσεων ή τη χρήση του political correct λόγου. Τέτοιου τύπου «διακηρύξεις», που συνήθως διατυπώνονται σε προεκλογικές περιόδους ή σε περιόδους κρίσης , δεν μπορούν να παράγουν κανένα κίνημα.
5ο ερώτημα για την κουβέντα μας
Τα κινήματα ξεκινάνε από μια κοινή αφετηρία, από μια κοινή αγανάκτηση, από ένα κοινό όνειρο, από ένα κοινό στόχο, από ένα κοινό πάθος.
Συστατικό των κινημάτων είναι η σύγκρουση.
Με ποιόν θα συγκρουστούν οι bloggers??


Υ.Γ. Δεν γνωρίζω αν στην Ελλάδα υπάρχει κάποια συγκεκριμένη έρευνα για το profile ή για τη συμπεριφορά των bloggers. Το Ίδρυμα Pew προσπάθησε να μελετήσει το profile των bloggers στην Αμερική. Τα στοιχεία είναι στο http://www.pewinternet.org/.
Μεταφέρω 3 στοιχεία που με εντυπωσίασαν
Περίπου 12.000.000 διατηρούν το δικό τους blog, το 60% είναι λευκοί και συνήθως τα blogs είναι μονοθεματικά.
Το 72% των bloggers αναζητάει πολιτικές ειδήσεις και πληροφόρηση, ποσοστό αρκετά υψηλότερο από το αντίστοιχο 58% των συνολικών χρηστών του Intenet.
Επίσης οι μισοί bloggers θεωρούν τα ίδια τα blogs ως κύρια πηγή ειδήσεων

1 σχόλιο:

tractatus είπε...

Και μια και κάνω την αρχή....να τελειώσω τώρα: "Το 72% των bloggers αναζητάει πολιτικές ειδήσεις και πληροφόρηση, ποσοστό αρκετά υψηλότερο από το αντίστοιχο 58% των συνολικών χρηστών του Intenet" αυτό και μόνο σημαίνει ότι είναι ένας ζωντανός χώρος όπου θέματα που στην καθημερινότητα φαίνονται τετριμμένα και αδιάφορα εδώ συζητιούνται(καλύτερα απο τον παθητικό δέκτη της TV, καλύτερα απο τις παγερές εθιμοτυπικές μαζώξεις, καλύτερα απο τη στασιμότητα στους χώρους εργασίας κ.λ.π.,κ.λ.π.) Κι ένα άλλο χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει για τους περισσότερους είναι το: γράφειν κι αυτό είναι μια εξάσκηση μαζί με τη πληροφόρηση και την ανταλλαγή. Εχει μια φρεσκάδα γνωριμίας που αν θέλεις την κάνεις "δια ζώσης", αν όχι παραμένει ένα "μυστήριο" που μπαίνεις και βγαίνεις ανάλογα με τη διάθεση και το ενδιαφέρον. Δεν εμπεριέχει καμία υποχρέωση αντίθετα θέλει κέφι. Οπότε γιατί όχι;